1 grudnia 2011 r., Painer vs. Standard VerlagsGmbH i in., sprawa C-145/10
Wniosek prejudycjalny został przedstawiony w ramach sporu pomiędzy fotografem a pięcioma wydawnictwami prasowymi, w przedmiocie wykorzystania przez nie fotografii bez zgody uprawnionego. Sąd krajowy zadał Trybunałowi pytania między innymi dotyczące wyjątku na potrzeby cytowania (5 ust. 3 lit. d) dyrektywy 2001/29/WE). Zdaniem Trybunału, stosowanie art. 5 ust. 3 lit. d) dyrektywy 2001/29/WE jest uzależnione od obowiązku podania źródła – łącznie z nazwiskiem autora lub artysty wykonawcy – cytowanego utworu lub innego przedmiotu objętego ochroną. Jednakże jeśli na podstawie art. 5 ust. 3 lit. e) dyrektywy 2001/29/WE nazwisko to nie zostało podane, wspomniany obowiązek należy uznać za spełniony, w razie gdy zostało podane jedynie źródło.
Data dodania 15-05-2014 | 
Pobierz plik | 523 KB22 grudnia 2009 r., BSA vs. Ministerstvu kultury, sprawa C 393/09
Wniosek prejudycjalny złożono w ramach sporu pomiędzy stowarzyszeniem BSA, zajmującym się ochroną programów komputerowych, a czeskim ministerstwem kultury w przedmiocie odmowy przez Ministerstwo udzielenia stowarzyszeniu zezwolenia na zbiorowe zarządzanie prawami autorskimi do programów komputerowych. Pytanie prejudycjalne sądu krajowego dotyczyło wykładni pojęcia formy wyrażenia programu komputerowego w rozumieniu dyrektywy 91/250/EWG, tj. czy obejmuje ono również graficzny interfejs użytkownika programu komputerowego lub jego część. Ponadto, czy nadawanie transmisji telewizyjnej, która umożliwia odbiorcom oglądania graficznego interfejsu stanowi publiczne udostępnianie. W odpowiedzi na powyższe pytania Trybunał wskazał m.in., iż graficzny interfejs użytkownika nie stanowi formy wyrażenia programu komputerowego w rozumieniu art. 1 ust. 2 dyrektywy Rady 91/250/EWG. Jeśli jednak taki interfejs stanowi wyraz twórczości intelektualnej, może on stanowić przedmiot przewidzianej w prawie autorskim ochrony jako utwór. Transmisja telewizyjna graficznego interfejsu użytkownika nie stanowi publicznego udostępniania utworu chronionego prawem autorskim w rozumieniu art. 3 ust. 1 dyrektywy 2001/29/WE.
Data dodania 23-05-2014 | Pobierz plik | 437 KB24 listopada 2011 r., Circ & Variete Globus BucureÅŸti vs. UCMR – ADA, sprawa C 283/10
Wniosek prejudycjalny przedstawiono został w ramach postępowania między organizacją zbiorowego zarządzania UCMR – ADA a cyrkiem Globus, w przedmiocie naruszenia przez cyrk zarządzanych przez organizację praw. Sąd krajowy zwrócił się z pytaniem prejudycjalnym czy publiczne udostępnianie w rozumieniu art. 3 ust. 1 dyrektywy 2001/29 oznacza wyłącznie udostępnianie publiczności nieobecnej w miejscu, z którego pochodzi udostępnianie, czy też jakiekolwiek udostępnianie utworu dokonywane bezpośrednio, w miejscu otwartym dla publiczności, za pomocą wszelkich form bezpośredniego wykonywania lub przedstawiania utworu. Trybunał orzekł, iż dotyczy ona jedynie udostępniania publiczności nieobecnej w miejscu, z którego pochodzi udostępnianie.
Data dodania 15-05-2014 | Pobierz plik | 416 KB7 marca 2013 r., ITV v. TV Catchup, sprawa C-607/11
Wniosek ten został złożony w ramach sporu w przedmiocie nadawania przez spółkę oferującą usługę nadawania „na żywo”, za pośrednictwem internetu i w czasie rzeczywistym programów telewizyjnych. W związku z powyższym, pojawiły się pytania dotyczące pojęcia „publiczne udostępnianie", o którym mowa w art. 3 ust. 1 dyrektywy 2001/29/WE. Zdaniem Trybunału pojęcie to należy interpretować w ten sposób, że pojęcie to obejmuje retransmisję utworów zawartych w naziemnym przekazie telewizyjnym dokonywaną przez podmiot inny niż pierwotny nadawca, za pomocą przekazu internetowego udostępnionego abonentom tego podmiotu.
Data dodania 08-03-2013 | Pobierz plik | 260 KBC-138/16 AKM
Artykuł 3 ust. 1 dyrektywy 2001/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. w sprawie harmonizacji niektórych aspektów prawa autorskiego i praw pokrewnych w społeczeństwie informacyjnym i art. 11 bis Konwencji berneńskiej o ochronie dzieł literackich i artystycznych z dnia 9 września 1886 r., w brzmieniu wynikającym z aktu paryskiego z dnia 24 lipca 1971 r., zmienionej w dniu 28 września 1979 r., należy interpretować w ten sposób, że nie stoją one na przeszkodzie ustawodawstwu krajowemu, takiemu jak rozpatrywane w postępowaniu głównym, które stanowi, iż z tytułu wyłącznego prawa do publicznego udostępniania wymogiem uzyskania zezwolenia autora nie jest objęta równoczesna, pełna i niezmieniona transmisja za pośrednictwem kabli na terytorium krajowym programów nadawanych przez krajową organizację radiowo-telewizyjną, o ile transmisja ta stanowi zwykły środek techniczny udostępniania i została wzięta pod uwagę przez autora utworu podczas udzielania zezwolenia na jego pierwotne udostępnienie, czego sprawdzenie należy do sądu odsyłającego.
Artykuł 5 dyrektywy 2001/29, a w szczególności ust. 3 lit. o) tego artykułu, należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie ustawodawstwu krajowemu, takiemu jak rozpatrywane w postępowaniu głównym, które stanowi, iż z tytułu wyłącznego prawa do publicznego udostępniania wymogiem uzyskania zezwolenia autora nie jest objęte nadawanie za pośrednictwem zbiorczej instalacji antenowej, gdy do tej instalacji przyłączonych jest nie więcej niż 500 abonentów, i że z tego względu ustawodawstwo to musi być stosowane zgodnie z art. 3 ust. 1 tej dyrektywy, czego sprawdzenie należy do sądu odsyłającego.
Data dodania 09-05-2018 | Pobierz plik | 367 KBC-325/14 SBS Belgium (direct injection)
Artykuł 3 ust. 1 dyrektywy 2001/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. w sprawie harmonizacji niektórych aspektów praw autorskich i pokrewnych w społeczeństwie informacyjnym, należy interpretować w ten sposób, że organizacja radiowa i telewizyjna nie dokonuje czynności publicznego udostępniania w rozumieniu tego przepisu, gdy przekazuje sygnały będące nośnikami programu wyłącznie dystrybutorom sygnałów, przy czym sygnały te nie są publicznie dostępne podczas tej transmisji albo w związku z nią, a dystrybutorzy ci następnie przekazują sygnały swoim abonentom, tak że mogą oni oglądać te programy, chyba że działanie danych dystrybutorów jest wyłącznie zabiegiem technicznym, co powinien ustalić sąd odsyłający.
Data dodania 09-05-2018 | Pobierz plik | 257 KB
